کد مطلب:16805 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » احكام

اگر در دين اجباري نيست پس جهاد ابتدايي چرا واجب مي شود؟

صولاً اسلام و هر مذهب حق از دو جهت نمي تواند جنبه تحميلي داشته باشد: 1- بعد از آن همه دلايل روشن و معجزات آشكار، نيازي به اين موضوع نيست (عبارت {A{/Bقَدْ تَبَيَّنَ اَلرُّشْدُ مِنَ اَلْغَيِ {w5-9w}{I2:256I}/}A} حاكي از همين موضوع است كه دين و مذهب نيازي به اكراه ندارد؛ زيرا راه سعادت و رشد واضح و آشكار است) و كساني متوسل به زور مي شوند كه فاقد منطق باشند. 2- اصولاً دين كه از يك سلسله اعتقادات قلبي ريشه و مايه مي گيرد، ممكن نيست تحميلي باشد. زور و شمشير، در اعمال و حركات جسماني ما مي تواند اثر بگذارد نه در افكار واعتقادات ما. از بررسي جنگ هاي اسلامي به خوبي آشكار مي شود كه قسمتي از اين جنگ ها جنبه دفاعي داشته وقسمتي ديگر كه جنبه جهاد ابتدايي داشته است، براي كشورگشايي و اجبار افراد به آيين اسلام نبوده است؛ بلكه براي واژگون كردن نظام هاي غلط و ظالمانه واجازه يافتن براي مطالعه آزاد درباره مذهب و شيوه هاي زندگي اجتماعي بوده است. شاهد گوياي اين سخن اين است كه در تاريخ اسلام، كراراً ديده مي شود كه مسلمانان هنگامي كه شهري را فتح مي كردند، به پيروان مذاهب ديگر آزادي مي دادند. و اگر ماليات مختصري به نام «جزيه» از آنان دريافت مي شد، به خاطر تأمين امنيت و هزينه نيروهاي حافظ امنيت بوده است، زيرا جان و مال و ناموس آنها در پناه اسلام محفوظ بود و حتي مراسم عبادت خويش را آزادانه انجام مي دادند. مسيحياني كه درباره اسلام كتاب نوشته اند، به اين موضوع اعتراف كرده اند؛ مثلاً در كتاب «تمدن اسلام و عرب» آمده است: رفتار مسلمانان با جمعيت هاي ديگر به قدري ملايم بود كه رؤساي مذهبي آنان اجازه داشتند براي خود مجالس مذهبي تشكيل دهند. در پاره اي از كتاب هاي تاريخي نقل شده كه جمعي از مسيحيان كه براي تحقيقات و... خدمت پيامبر(ص) مي رسيدند، مراسم نيايش مذهبي خود را آزادانه در مسجد پيامبر و مدينه انجام مي دادند. گفتني است كه اسلام اصولاً در سه مورد از قدرت نظامي استفاده مي كرد: 1- در محو آثار شرك و بت پرستي؛ زيرا از نظر اسلام بت پرستي يك دين و آيين نيست؛ بلكه انحراف و بيماري و خرافه است. ازاين رو اسلام، بت پرستان را از راه تبليغ به سوي توحيد دعوت مي نمود و آن جا كه مقاومت مي كردند، متوسل به زور مي شد. بت خانه ها را درهم مي كوبيد و از هرگونه تظاهر به بت پرستي جلوگيري مي كرد. آيه {A{/Bوَ قاتِلُوهُمْ حَتَّي لا تَكُونَ فِتْنَةٌ{w1-6w}{I2:193I}*/}A} ناظر به همين است. 2- در برابر كساني كه نقشه نابودي و حمله مسلمانان را مي كشيدند، دستور جهاد ابتدايي و توسل به قدرت نظامي داده شده است وشايد بيشتر جنگ هاي اسلامي در زمان پيامبر(ص) مانند: جنگ احد، حنين، موته و تبوك از همين قبيل باشد. 3- براي كسب آزادي در تبليغ، زيرا هر آييني حق دارد آزادانه و به صورت منطقي خود را معرفي كند و اگر كساني مانع از اين كار شوند، مي تواند با توسل به زور اين حق را به دست آورد، {Vر.ك: تفسير نمونه، ذيل آيت الكرسي)V}.